Thema’s > Gezondheidszorg

In Denemarken zijn gratis medische voorzieningen voor de hele bevolking. Ziekenhuizen zijn meestal gratis. Tandverzorging wordt gedeeltelijk vergoed. Hierdoor hoort het algemene gezondheidspeil in Denemarken tot een van de hoogste van Europa. De gemiddelde levensverwachting bedraagt 76 jaar en er is 1 arts per elke 390 Denen.

Alle buitenlanders die langere tijd in het land verblijven, kunnen bij plotselinge ziekte of bij een ongeval aanspraak maken op gratis behandeling in de Deense ziekenhuizen. Informeer bij je verzekeringsmaatschappij naar de voorwaarden in alle andere gevallen! 

De Deense staat subsidieert in sommige gevallen de medicijnen. Medicijnen zijn in Denemarken alleen op recept te verkrijgen bij de apotheek. Het is dan ook raadzaam die mee te brengen uit het thuisland, maar pas op: bezit van narcotica (ook soft drugs) wordt in Denemarken veel strenger bestraft dan in Nederland.

Gezondheid en welzijn

De Denen genieten over het algemeen een uitstekende gezondheid. De volksgezondheidsprogramma ’s zijn gericht op het bestrijden van infectieziekten. Volksgezondheidsverpleegkundigen geven gratis advies en hulp aan moeders, wat, met goede voeding en huisvesting, heeft bijgedragen aan een laag kindersterftecijfer. Het overgrote deel van de kosten van het gezondheidszorgsysteem wordt betaald door nationale en lokale overheden en werkgevers.

Deense burgers kunnen kiezen tussen twee opties voor primaire gezondheidszorg. De meeste Denen kiezen voor geheel gratis zorg die wordt verleend door een huisarts. Sommigen geven er echter de voorkeur aan om een ​​deel van hun medische rekeningen uit eigen zak te betalen, zodat ze elke huisarts of specialist kunnen kiezen die ze willen. Daarnaast is er ook een particuliere ziektekostenverzekering beschikbaar.

Het uitgebreide sociale zekerheidsstelsel van Denemarken biedt vrijwel kosteloos werkloosheids- , arbeidsongeschiktheids-, ouderdoms- en bijzondere bijstand uitkeringen aan alle Denen. Volgens de Deense grondwet heeft “iedere persoon die niet in staat is zichzelf of zijn gezinsleden te onderhouden, recht op overheidssteun wanneer geen andere persoon verantwoordelijk is voor zijn of hun onderhoud.” De staatszorgprogramma’s van Denemarken mogen echter niet worden gezien als geïnstitutionaliseerde liefdadigheid. Ze worden zowel juridisch als in de publieke opinie erkend als moreel rechtvaardige sociale rechten waarvoor betaald wordt door belastingen en aanslagen.